reisverslag nr. 5 reis door Canada periode 17-06-2019 t/m 20-06-2019 (Eind)

22 juni 2019 - Dongen, Nederland

Reisverslag Canada 2019

TOTALE REISDUUR: 20-05 t/m 20-06-2019

Reisverslag 5 reis Canada.               Periode 17-06-2019 t/m 20-06-2019

Personen:                                           Joop & Isabelle.

Dag 28: Hope                                                                                                    Maandag 17 juni.

Na een goede nachtrust werden we uiteindelijk rond 07.30 wakker. Beiden hadden we lekker doorgeslapen dus dat was uitstekend. Na te hebben gewassen en geschoren ontbijtje gereed gemaakt en in de camper rustig ontbeten. We zouden vandaag naar Hell’s Gate Air Tram gaan wat een tochtje van rond de 65 km ten noorden van Hope in zou houden. Rond 09.30 uur vertrokken en reden via Hope naar de HWY HWY-1 richting Lytton. Nu reden we door de Fraser Canyon met zijn vele beboste berghellingen aan beide zijden van de weg (die trouwens uitstekend te berijden waren). Langs de weg zag je soms de spoorbaan lopen waarover dan de ellenlange goederentreinen richting het noorden reden maar waar soms ook de panoramatrein overreed. Tevens liep door deze Canyon ook de Fraser River waarvan het waterpeil tijdens de dooi ruim 20 meter stijgt. Wat dit voor gevolgen heeft qua kloven etc was dan ook duidelijk te zien. Bij Hell’s Gate aangekomen gingen we met de tramrail (gondellift) over deze Fraser River heen naar de andere kant van de rivier. Nu was de rivier nog redelijk rustig maar bij hoogwater is de stroming natuurlijk vele malen sterker en worden er woeste snelheden van het water gemeten. Dit had weer als gevolg dat de wanden dan weer verder en dieper werden uitgeslepen wat dan weer een spectaculair beeld gaf. Deze Airtram zweeft zo ruim 153 meter boven het water. Aan de andere kant had men wat toeristische voorzieningen ingericht (zoals een restaurant/cafetaria en een souvenirwinkel). Tevens een platform waar je in de zomer en herfst de zalmen kunt observeren die in de Fraser River veelvuldig voorkomen. Deze vissen banen zich dan een weg naar boven om hun paaigronden in de bovenloop van de Fraser River te bereiken.
Tevens had men ook diverse tekst en zaken uitgestald die destijds bij het bouwen van de bruggen en aanleg van de spoorlijnen zijn gebruikt. Dit alles in opdracht van Simon Fraser die een obsessie had om met de boot deze rivier destijds te bedwingen. Hiervoor gebruikte hij zelfs mensen voor die aan beide kanten van de rivier de boot moesten voorttrekken met een touw. Dat hierbij levens zijn gevallen mag duidelijk zijn.
Na dit te hebben aanschouwd besloten we om terug te keren naar Hope. Onderweg zagen we op de heenweg al een pompstation waar de benzine goedkoop was en daar we toch moesten tanken zouden we deze pomp aandoen. Bij dit pompstation was echter ook een truckerscafé aanwezig waar we wel een hapje konden eten. Binnenstappend waande je echt in een truckerscafé waarbij de bediening uiterst vlot en vriendelijk was. Maar zeer zeker ook snel. Al gauw hadden we de menukaart in de handen. En de prijzen waren ontzettend vriendelijk: een volledige maaltijd voor nog geen Can.$ 14,00. Dus dat was kaasie voor Joop. Voor Isabelle was de keus ook snel gemaakt: een saladeschotel van de chef voor zelfde prijs. Onderwijl was het komen en gaan van truckers maar ook toeristen die dit dus al kenden. Het eten was uitstekend en met een goed gevulde maag vertrokken we weer (niet nadat we een doggy-bag voor geroosterd brood hadden meegekregen die over was). Aangekomen in Hope nog even rondgekeken (wat niet erg veel was) en daarna teruggekeerd op de camping. Lekker buiten gezeten met kampvuurtje aan tot in de avond.
Aantal gereden miles:  94  (=  151 km).

Dag 29: van Hope naar Surrey (wijk/voorstad Vancouver)                               Dinsdag 18 juni.
Na wederom een goede nachtrust waren we rond 07.30 uur wakker. Rustig ontbeten en afgestemd waar we nu heen gingen. Was het eerste idee naar wijk Langley , dit veranderde al gauw in de wijk Surrey opdat de camping aldaar dichtbij het afleverpunt van de camperdealer lag ( Te Vancouver in wijk Port Coquitlam). Dit zou betekenen een rit van ongeveer 105 km betekenen volgens “Shirley”.  Ingeschat een 1,5 uur rijden. Dus een lekkere rustige rit tegemoet en besloten om rond 10.00 uur te rijden. Eerst lekker koffie drinken en alvast de overbodige zaken van etenswaren (wat over was) alvast verzamelen om deze dan bij iemand op de camping af te geven. Keuze wie dat zou worden was al gemaakt dus na de zaken te hebben verzameld de tas afgegeven bij de alleenwonende vrouw tegenover ons. Zij was hier heel erg blij mee.
Rond 10.00 uur vertrekken we en waren wel blij om te vertrekken: het weer was niet zo mooi namelijk grijs en bewolkt. Maar niet koud. “Shirley” leidde ons keurig door Hope heen en naar de HWY-1 west die geruime tijd pal langs de Fraser River liep. Omgeving van de weg was wederom schitterend: volop steile maar begroeide berghellingen met diverse bomen. In ieder geval heerlijke omgeving om te rijden en we tuften lekker door met een gangetje van rond de 85-90 km/uur. Na de stad Yale veranderde het landschap wel wat. De bergen waren meer naar de achtergrond verdrongen en het werd wat platter. Maar zeer zeker niet vervelend om ook dit landschap te bewonderen. En je kon merken dat je dichterbij de meer bevolkte omgeving kwam: het werd al flink wat drukker op de autoweg. De afslagen van deze HWY-1 waren divers die je op diverse manieren naar het centrum van Vancouver kan brengen. Wij moesten afslag 83 hebben richting Abbots Int. Luchthaven. Na deze afslag genomen te hebben reden we door een industriële omgeving met veel verkeer. Daarna wederom door een wijk en daarna weer in een omgeving die je niet het idee gaf dat je dicht bij de grote stad Vancouver bivakkeerde. Na diverse afslagen te hebben genomen kwamen we op een weg waar diverse mooie landhuizen langs stonden. En niet zulke kleintjes ook.  Na enige tijd bereikten wij de gekozen camping en onze eerste indruk was goed. We reden naar de office en vernamen dat er nog een paar plaatsen vrij waren. We mochten zelf uitkiezen en al gauw hadden we een keuze gemaakt. (dit was echt een RV-camping waarop diverse grote caravans stonden die daar zeker niet zo maar weg zouden gaan; we denken van veel mensen uit de stad die hier hun caravans hebben gestald om daar de weekenden etc. door te brengen). Maar de uitstraling van het park was erg mooi en je kon zien dat er aandacht aan werd besteed. Gauw de camper gestald op de door ons uitgekozen plaats en na eerst te hebben gegeten besloten we om alvast de koffers te gaan inpakken. Eerst alles selecteren en dan inpakken. Dan was dit alvast maar gedaan en afgehandeld. Na ongeveer 1,5 uur waren alle spullen ingepakt en waren we gereed voor vertrek. Hierna nog even lekker genoten van het heerlijke weer (licht bewolkt met zon, rond 22 graden) en lekker buiten gezeten. Tevens nog de laatste versnaperingen etc. opgemaakt. Ook het eten was overvloedig daar we nogal wat etenswaar over hadden. Maar dat was niet erg toch Joop? Na het eten is Joop nog even gaan wandelen in het park wat via de camping bereikbaar was. Dit park is opgezet om geheel de natuur terug te laten komen met alleen noodzakelijk onderhoud. Schitterend park en bij diverse planten werd aangegeven wat voor plant dit was. En zo waar….Joop ontdekte een barn-owl (soort uil) die rustig in de boom zat. Gauw wat mooie foto’s gemaakt. Daarna teruggekeerd naar de camper om de rest van de avond in de camper door te brengen. We zouden op tijd naar bed gaan daar we dan morgenochtend op tijd wakker zouden zijn. We wilden rond 08.00 uur vertrekken want dan zouden we rond 08.45 uur bij de camperdealer zijn om de camper in te leveren. Dat zou dan mooi op tijd zijn.
Aantal gereden miles:   77   (=  124 km).

Dag 30:van Surrey naar Vancouver (afleveren camper); daarna luchthaven.   Woensdag 19 juni.
Na een goede nachtrust waren we toch op tijd wakker (rond 07.00 uur) en gingen we gauw eten. Na het eten de zaken in de camper volledig afgehandeld en daarna de camper losgekoppeld (elektriciteit eraf/ wateraanvoer afgesloten). We waren klaar om te vertrekken. Rond 08.00 uur zijn we gaan rijden niet nadat we eerst de tanks van “grijs” en “zwart” afvalwater in de daarvoor bestemde put te hebben geleegd. Dus camper was nu gereed om in te worden geleverd. Gauw in “Shirley” het home-adres opgezocht en ingesteld. Betekende nog ongeveer 3 kwartier rijden dus, indien dit klopt, waren we dan mooi op tijd over. Dankzij “Shirley” werden we keurig door de wirwar van wegen geleid tot het inleveradres van de camper. Net voor dit adres hebben we de tank nog even geheel volgegooid (conform de voorwaarden) en daarna draaiden we het terrein op van het bedrijf. Na een korte maar toch intensieve inspectie wordt de zaak in orde bevonden en konden we de zaak afhandelen. Hieruit blijkt dat we toch meer kilometers hadden gereden dan we aan het begin van onze reis hadden opgegeven (opgegeven 4500 km en uiteindelijk gereden 4993 km). Dit betekende dat we nog iets moesten bijbetalen maar dat vonden we niet erg (en hadden dit al ingecalculeerd).
Na dit alles te hebben afgehandeld zouden we rond 10.30 uur naar het vliegveld worden weggebracht wat aan de andere kant van de stad lag. Maar…….ditmaal werden we gereden samen met een 2-tal andere koppels ( een Belgisch en een Nederlands koppel). Nou we vonden het maar wat fijn dat we nu niet zelf behoefden te rijden: wat een grote stad is dit en wat een wegennet. Je moet hier echt de weg wel weten om er vlot door heen te komen. Na ruim een uur kwamen we aan op het vliegveld en hebben we onze koffers uit de auto gepakt. Ons vliegtuig zou pas om 17.45 uur vertrekken en we stonden al rond 12.30 uur op vliegveld. Dus dat was nog een paar uur wachten. Weinig te doen op vliegveld zelf dus dat werd toch wel een lange wachttijd. Uiteindelijk konden we onze bagage inleveren (rond 14.00 uur) en zijn maar gelijk doorgegaan naar de paspoortcontrole. In onze handbagage hadden we ieder 2 flessen wijn liggen die we mee mochten nemen dachten we (waren wijnen van de wijnproeverijen). Helaas ….. we moesten beiden onze flessen inleveren (zou gekund hebben indien we dit eerder apart aangemeld hadden) en dat was toch wel een domper. Maar het zij zo dus inleveren die hap…… (grrrrr !!!!!). Na de paspoortcontrole nog wat heen en weer gelopen om uiteindelijk rond 16.45 uur te mogen inchecken. In het vliegtuig (zelfde type als op de heenreis: Boeing 737-200) hadden we al gauw onze plaats gevonden en zijn gaan zitten. Exact op tijd vertrokken we richting Amsterdam. De vlucht op zich verliep goed echter we hadden wel veel last van turbulentie waarbij dit soms toch wel aardig tekeer ging (borden schoven op de bladen heen en weer). Maar uiteindelijk goed en veilig aangekomen in Amsterdam conform de dienstregeling (rond 11.35 uur). Geland op de polderbaan wat dus inhield dat we nog ruim een kwartier moesten taxiën alvorens we mochten opstaan en vliegtuig kon verlaten. Nu zo gauw mogelijk onze bagage ophalen. Echter dit duurde heel lang daar op de band ook nog de bagage van een 2-tal andere vluchten werden geleverd. Uiteindelijk de koffers te pakken (zonder beschadigingen etc) en konden we op pad naar NS. Daar konden we redelijk snel nog de trein pakken van 13.25 uur) naar Breda. Binnen een uur waren we in Breda (met de direct-trein) en moesten we aldaar een 15 minuten wachten om de stoptrein naar Gilze-Rijen te kunnen pakken. Om 15.0 uur waren we in Rijen en 5 minuten later waren we uiteindelijk thuis. En hiermede sluiten we dan het verhaal af van onze reis door West-Canada welke dus in totaal een maand heeft geduurd.
Al met al een schitterende reis door een heel mooi land met veel natuurschoon en heel veel dieren. Ook de mensen waren erg vriendelijk en vooral relaxed (waar we in Europa nog wel wat van kunnen leren).

Tot de volgende reis: waar en waar naartoe moet nog bepaald worden.