Reisverslag 1e week Canada van 20-05 t/m 26-5-2019

Reisverslag Canada 2019

TOTALE REISDUUR: 20-05 t/m 20-06-2019

Reisverslag 1 reis Canada.               Periode 20-05-2019 t/m 26-05-2019

Personen:                                           Joop & Isabelle.

Dag 1: Vancouver. Maandag  20 mei

In de ochtend redelijk op tijd wakker en na ontbijt de laatste paar zaken afgewikkeld. Tevens gelijk checken of de benodigde zaken (zoals paspoorten/bankpasjes/portemonnees etc) allen waren ingepakt; daarnaast ook de benodigde kabeltjes (voor telefoon/laptop etc) gecontroleerd of deze allen waren ingepakt. Rond 09.00 uur gereed en bak koffie gezet. We zouden rond 09.40 vertrekken met auto naar station Rijen en aldaar de auto achterlaten (René zou de auto na zijn werk ophalen en bij hem thuis neerzetten). Zo gezegd en zo gedaan en rond 09.50 uur stonden wij op station te wachten voor de trein die nu op tijd was. Ingestapt en op weg naar Breda waar we moesten overstappen op de Inter-Direct-trein naar Schiphol (geen overstap; lekker makkelijk ivm de koffers etc.). Deze zou vertrekken rond 10.26 uur echter alvorens de trein vertrok was het rond 10.40 uur. Dus de 1e vertraging hadden we al te pakken (geen invloed op vlucht daar deze pas om 15.25 uur vertrok). Geen vertraging opgelopen dus we waren ruimschoots op tijd op Schiphol.
Op Schiphol eerst nog even zoeken welk vertrekhal we moesten hebben (bleek dus hal 2 te zijn) om alvast daar zo gauw mogelijk de bagage te droppen. Dachten we dit te kunnen doen middels een dropbox echter deze was niet in werking. Dus bagage maar op de oude manier weer inleveren. Bij weging bleken de beide koffers ruim binnen het maximaal toegestane gewicht te zijn (respectievelijk 13 kg die van Isabelle en 15 kg die van Joop; toegestaan was maximaal 23 kg). Nadat de koffers ingeleverd waren gelijk maar doorgegaan richting de paspoortcontrole en incheckbalie waar we zo doorheen waren. Ook de handbagage gaf geen problemen (in bagage van Joop nog zijn brood voor vandaag alsmede wat toastjes). Tot onze verbazing werd hierover niets gezegd en konden we doorlopen. Wel diende Joop zijn schoenen uit te doen (had loopschoenen mee waarin ijzeren haken zaten voor de veters) maar dit leverde ook geen problemen op.
Rond 14.45 uur mochten we boarden om daarna vliegtuig in te stappen (Boeiing 777-300). Van tevoren al stoelen gereserveerd en deze reservering  bleek  dus redelijk gunstig uit te vallen. Stoelen net achter de rechtervleugel. De stoel naast ons leek leeg te blijven echter pas op laatste moment was deze alsnog  bezet (jammer dus). Door drukte op Schiphol had vertrek vliegtuig ruim 20 minuten vertraging. Op zich niet erg ware het niet dat het knap warm werd in cabine.
Uiteindelijk rond 16.00 uur konden we vertrekken en de lucht in.
Vlucht op zich was redelijk rustig en goed te noemen. Toch zijn de beenruimten in deze Boeing redelijk krap te noemen (voor ons dus al krap………………wat te denken van de langere mensen). Vlucht zat niet geheel vol dus mogelijkheden om verplaatsing aan te vragen waren aanwezig. Echter wij besloten dit niet te doen.
Daar we in de tijd terugvlogen (in Canada 09.00 uur later dan bij ons) was het de hele tijd licht en hebben we weinig geslapen. Beiden waren we van mening dat het eten goed was te noemen echter de mogelijkheden van films, muziek en spelletjes te kunnen uitvoeren waren stukken minder dan bij Emerates. Tijdens de vlucht wel goed kunnen genieten van het mooie landschap onder ons vanaf Ijsland. Hele vlakten ijs gezien maar ook veel water. Over Canada vliegend ook veel bergen gezien.
Vlucht verliep zeer snel: we landen exact op tijd in Vancouver alwaar het regende.

Na de paspoortcontrole (met daar vooraf gaande invulling van formulier) koffers opgehaald op de bagageband en daarna door naar het  Sky-station (tram-idee). Na enig puzzelwerk hoe het systeem werkte uiteindelijk gelukt om kaartjes te kopen en instappen in de tram. Deze tram bracht ons in een half uurtje naar centrum van Waterfield (wijk in Vancouver aan de kust) alwaar we nog ruim een kwartier/half uur moesten lopen om uiteindelijk bij ons hotel uit te komen ………….en dit allemaal in de regen (weliswaar niet hard maar je werd wel nat). Bij hotel aangekomen gelijk ingecheckt en we kregen ons kamer/appartementennummer: 1701.
Hotel bleek uit ruim 30 verdiepingen te bestaan dus bij mooi weer gegarandeerd mooi uitzicht. Dit gold ook voor de 17e etage en we konden dan ook redelijk ver kijken (voor zover het weer toeliet) maar ook diep (omlaag) kijken. Appartement op zich was groot en goed te noemen
We hadden besloten om niets meer te eten en kijken hoe lang we het zouden volhouden alvorens het bed in te duiken (immers we hadden er ondertussen al ruim een volledige dag opzitten zonder geslapen te hebben). Nou tijdstip van naar bed gaan liet niet lang op zich wachten: rond 21:00  uur lagen we al lekker onder de wol en waren gelijk vertrokken. Midden in de nacht nog een telefoontje ontvangen (Joop vergeten zijn telefoon op stil te zetten) rond 01.30 uur waarna we maar licht hebben geslapen.

Dag 2:  Vancouver bezien.  Dinsdag 21 mei
Rond 07.00 uur eruit (we waren beiden al wakker) en we hadden al besloten om gelijk op pad te gaan richting Stanley Park. Onderweg zouden we wel wat eten te gaan halen om de tijd te hebben vandaag diverse zaken te bezoeken.
Vanuit hotel liepen we richting Waterfront wat richting haven van Vancouver is. Bij de haven gelijk een enorm cruiseschip gezien waarvan de afmetingen de verwachtingen wel overtrof. Tevens zagen we op de  rivier diverse kleine watervliegtuigjes opstijgen en dalen: je kon een trip organiseren met deze vliegtuigjes om vanuit de lucht diverse delen van Vancouver en omgeving te bezien.
Wij zijn echter langs de haven gaan wandelen waarbij we een mooie indruk kregen van de skyline van Vancouver. Het weer was heerlijk om te wandelen (ietwat bewolkt maar zeker niet koud) en we hadden er stevig de gang in. Er liep een aparte wandelpad alsmede aparte fietspad langs het water richting Stanley Park. Aangekomen bij Stanley Park besloten we om buitenlangs het gehele park langs het water te wandelen (tocht van ruim 9,5 km; genaamd seaview-walk). Tijdens de wandeltocht belanden we bij de roemruchte totempalen van Vancouver (in totaal 9 stuks bij elkaar) welke druk bezocht werden met dagjestoeristen (en natuurlijk de Aziaten die met hun korte tijdsbestek maar veel foto’s maken). In het daarbij gelegen winkeltje nog wat spulletjes gekocht en weer op weg langs de kust wandelend. Halverwege maar even een koffiepauze genomen en genoten van het uitzicht aldaar. Uiteindelijk waren we rond 13.30 uur weer terug bij startpunt. Hierna besloten om door te lopen langs de kust richting Granville Island. Onderweg nog bezocht het park met daarin de attractie: diverse mannen met ontblote bovenlijven” (standbeelden weliswaar). Mooi om dit te hebben gezien en enige foto’s genomen. Hierna doorgelopen naar de veerbootje die ons op Granville Island zou brengen (overtocht van rond 5 minuten). Op Granville Island gelijk de Public Market (overdekte markthal opgetrokken vanuit oude fabrieksgebouw) bezocht wat erg mooi was. Vele lekkers te verkrijgen maar vooral ook diverse andere zaken. Op zich kon je jezelf hier uren vermaken waarbij je geen tekort aan voedsel zou hebben. Vanuit deze market nog diverse kleine winkeltjes aldaar bezocht om daarna weer op de veerboot te stappen en ons te laten brengen naar halte Yale-town (wijk in Vancouver waar vooral de yuppies zich graag mogen laten zien). Bij aanleg in Yale-town zagen we gelijk al diverse grote maar vooral luxe jachten liggen die zeker niet voor ons (zijnde de kleine man) zijn weggelegd. In Yale-town zijn we diverse straten doorgelopen. Na dit te hebben gedaan en het nog redelijk vroeg in de middag was besloten we om door te lopen naar Gas-town om aldaar de bekende stoomklok van Vancouver te bezien. Na diverse straten te hebben bewandeld komen we uiteindelijk uit op de straat waar de beroemde stoomklok staat (niet te missen daar er nogal wat publiek bij stond). Het liep tegen 17.00 uur dus dat hield in dat de klok zich dan zou laten horen middels stoom blazen door de pijpen volgens een melodie. En dit geschiedde dan  ook al was het maar van korte duur (2 a 3 minuten).
Na dit te hebben gezien liepen we door naar Chinatown waar we wel wat van verwachten (gezien eerdere belevenissen van Chinatown in Sydney etc). Echter deze Chinatown viel erg tegen en wellicht met name ook door de mensen aldaar die op straat waren (en leefden): veel daklozen en drugs- en drankverslaafden (je werd soms hi van de wietlucht die je rook etc. Het veilige gevoel wat we elders in de stad hadden was totaal verdwenen. We besloten toen al gauw om deze wijk zsm te verlaten en terug te keren richting ons hotel wat op zich nog een aardig eindje lopen was (en in alle eerlijkheid begon de vermoeidheid ons ook parten te spelen)
Uiteindelijk belanden we in de straat van ons hotel alwaar we plotseling maar besloten om Thais te gaan eten (restaurant kwamen we toevallig tegen). Het eten was op zich goed echter men gaf je daar niet de kans om rustig te genieten van je maaltijd; het leek wel een lopende bandwerk. Binnen een uur waren we weer buiten wel met een ronde buik echter met gevoel van…………..!!!  Dus maar gauw besloten om naar hotel te gaan (we waren moe van het wandelen; denk dat we al met al minimaal 15-18 km hebben gelopen) om aldaar koffie en drankje te nuttigen om vervolgens op tijd het bed in te duiken (wellicht nog de uren van vorige nacht inhalen?) Zo geschiedde het dus ook……..onder de wol voor 22.00 uur.

Dag 3: Camper oppikken/boodschappen doen/ via ferry naar Victoria.  Woensdag 22mei
Wederom waren we redelijk vroeg wakker (rond 06.30 uur) om te ontbijten en daarna zaken in te pakken. Met camperverhuurbedrijf was afgesproken dat ze ons tussen 09.30 en 10.00 uur ophalen bij ons hotel. Om 09.30 uur waren wij volledig gereed (uitgecheckt en al) en wachten we dus op de ophaaldienst. Het weer was intussen buiten mooi aan het worden (zonnig). Rond 09.45 uur was de taxi (busje) er. Bleek dat er nog een paar mensen meer moesten worden opgehaald wat dus inhield dat we uiteindelijk nog ruim een uur onderweg waren alvorens bij het verhuurbedrijf zouden zijn gearriveerd.. Ondertussen redelijk Vancouver door gecrost waarbij het opviel dat het overal druk was qua verkeer. Ook kwamen we wederom door Chinatown waar we opnieuw werden geconfronteerd met de wel heel negatieve kant van Vancouver; ook de chauffeur gaf aan dat dit voor Vancouver een groot probleem is geworden waar men nu nog geen oplossing voor heeft.
Bij aankomst verhuurbedrijf stonden diverse campers netjes naast elkaar opgesteld te blaken in de zon. Maar eerst moesten nog de diverse papierwerk worden afgehandeld waarna we daarop een uitleg van de camper kregen. Na de uitleg nog even een bakje koffie pakken en spullen in de camper laden en dan……….starten met het vehikel en op weg naar een Mall-winkelcentrum om inkopen te doen. Ja en toen bleek dat het lezen van de navigatie aldaar toch iets anders in elkaar zat dan thuis. Al gauw waren we de weg kwijt en moesten dus keren met het grote bakbeest (immers camper van 25 ft). Netjes werd door ons de instructies opgevolgd: bij achteruit rijden altijd iemand buiten/achter de camper aanwezig om te voorkomen dat men ergens tegenaan rijdt (in praktijk ontstaan hier de meeste schades nl. rond 90%).  Uiteindelijk toch de Mall gevonden en ja dan boodschappen doen. Doelstelling om dit zo snel mogelijk te doen maar dat kun je dus vergeten.
Uiteindelijk na ruim 1,5 uur de boel in het karretje en hup afrekenen en inladen om hierna zsm te vertrekken richting de ferry van Tsawwasen naar Swarz Bay (Vancouer Island). De weg erheen verliep redelijk snel en al gauw stonden we bij de ferry. We mochten aansluiten in de sector van vrachtwagens en al vlot werden we de boot ingeloodst om aldaar in benedendek te worden gestald. Gedurende de overtocht (ruim 1,5 uur) op bovendek gezeten en genieten van het mooie uitzicht en ook weer (zonnig). Na de overtocht de ferry af en hup richting Victoria (na de GPS) te hebben ingesteld. Echter al gauw blijkt dat de GPS niet de richting aangaf die wij wilde hebben. We belanden ergens in een omgeving die we niet hadden verwacht. Gestopt en GPS maar even goed vervloekt en uitgeschakeld. Na inschakeling blijkt GPS nu wel weer goed te werken en ons de juiste rechtstreekse weg te wijzen. (ter info: was eerst ruim 155 km te rijden; nu opeens maar 35 km wat wij ook hadden verwacht). Uiteindelijk in buurt van Victoria aangekomen en toen bepalen welke camping we zouden pakken (immers niet te ver van Victoria ivm onze intentie om de dag erop whale-watchtour te doen vanuit Victoria. Uiteindelijk camping bepaald die blijkt net aan andere kant van Victoria te liggen en inmiddels was het tussen 17.00 en 18.00 uur dus…………..ontzettend druk in de stad. Maar goed we moesten wel dus de moed erin en rijden maar. Uiteindelijk rond 19.30 uur op de camping waar we zelf een plaatsje mochten uitzoeken (welke niet bezet en gereserveerd was) daar de receptie dus niet meer aanwezig was. (Camping Pedder Bay Resort & Marina te Metchinson rayon Victoria). We troffen een mooie plaats aan het water en parkeerden de camper met kont naar achteren waarbij wij dus vanuit het raam liggend op bed over het water konden kijken. Mooier kon niet. Na de benodigde zaken te hebben geïnstalleerd hebben we nog gauw een wijntje gepakt om daarna redelijk op tijd het bedje in te kruipen. Beiden waren we erg moe dus in slaap allen was geen enkel probleem.
Aantal miles: 330 (= 531 km).

Dag 4: whale-watching tour vanuit Victoria.   Donderdag  23 mei.
Ook deze ochtend wederom op tijd wakker na toch wel heerlijk te hebben geslapen (bed van camper lag erg lekker; wel licht in de camper) maar vroeg wakker door de zon die toen al op was en zachtjes over de toppen van de bomen verscheen. Camping was erg rustig. Na te hebben gewassen ontbijt gauw klaargemaakt en lekker buiten gegeten in het zonnetje. Dit was dus het echte vakantiegevoel !!!!!!!
na het eten maar even bij de receptie aangemeld voor de overnachting (netjes niet?) en betaald. Tevens gevraagd hoe het beste te rijden cq parkeren van de camper in de stad. De receptioniste (niet een van de vriendelijkste) legde ons uit dat parkeren mogelijk zou zijn. Dus wij vol goede moed naar het boekingsbureau van de tour toe (in de stad aan de haven) wat op zich vlot ging. Echter……..het parkeren was duidelijk minder makkelijk. Hadden we uiteindelijk een grote parkeerplaats gevonden (na diverse omzwervingen) blijkt al gauw dat we hier niet mochten parkeren (gezien de grootte van de camper) volgens de parkwachter. Gelukkig wist hij een andere plaats waar we wel mochten staan. Zijn uitleg van hoe daar te komen leek erg makkelijk maar dat viel dus tegen. Na ruim 3 kwartier te hebben rondgereden dachten we het gevonden te hebben echter dit bleek dus niet goed te zijn. De parkeerplaats blijkt aan een klein zijweggetje omlaag te liggen waarvan de afslag net achter een bouwwerk lag (waren we dus inmiddels al 2 keer langs geweest). Maar goed we waren in de buurt en uiteindelijk de juiste afslag genomen en camper netjes geparkeerd. Bij het betalen van deze parkeerplaats kom ik de eerdere parkeerwachter wederom tegen die gelijk de opmerking maakte: heb je soms even geluncht ???  (zal maar niet zeggen wat ik toen dacht ……………..)
Maar we waren er en dus op naar het boekingskantoor van de tour en kaartjes gekocht. Aangezien we nog wat tijd hadden even rond gelopen over de boulevard langs de haven en rondgekeken (Rond 12.15 uur zouden we afvaren. Tocht duurde rond 3,5 a 4 uur).  Het weer was schitterend: volop zon met een beetje wind wat dus gunstig was voor varen op het water.
Op tijd vertrokken en op open zee blijkt dan al gauw dat je gauw verkijkt op hoe koud het dan nog kan zijn gezien de wind en lage watertemperatuur. Zaten we eerst voorop de boot; al gauw vertrokken we meer naar achteren en beschut. Na ruim 1,5 uur te hebben gevaren (op een snelle catamaranachtige boot) waarbij genietend van de mooie omgeving/natuur wordt aangegeven dat op korte termijn verwacht wordt dat de eerste orka’s konden worden gespot. En ja hoor………. Even later zagen we onze eerste orka’s van die middag; bleek een groep van 5 stuks te zijn (2 volwassenen en 3 kleintjes) die om de 4 a 5 minuten zich lieten zien. De jonkies dollend en spelend maar netjes achter de ouderen aanzwemmend. Wat een mooi gezicht is dit toch en de dieren maken best indruk op je qua grootte als je ze in het echt ziet zwemmen. In de periode dat ze zich lieten zien hoorde je op de boot vele camera’s klikken (sommige camera’s voorzien van echte grote lenzen, dus kanonnen) vooral die van de aanwezige Aziaten. Dat het tegenwoordig big business is (whale-watchtours) is nu wel duidelijk geworden. Diverse boten met toeristen lagen in de buurt om maar zo veel mogelijk van de orka’s te zien. In totaal hebben wij ze ongeveer 10x maal boven zien komen en waargenomen (spuitend en al; helaas niet uit water springend) en hebben ook wij de nodige foto’s gemaakt. Na een half uur vertrokken we weer richting de haven. Dit niet voordat we ook langs een eiland kwamen waarop een 3-tal seals lagen heerlijk te zonnen. (Wat een leven niet?). Even verderop een ander eiland langs gevaren (van steen opgetrokken) waar diverse soorten  vogels hun kolonie hadden (stonk ontzettend) en zich duidelijk lieten horen.
Uiteindelijk waren we na 4 uur weer terug in de haven (rond 16.45 uur); en zeker positief te vermelden is het feit dat Isabelle de gehele tocht zonder beroerd te zijn heeft volbracht. Complimenten waard !!!
Aan wal hebben we toen gauw onze camper opgehaald. Besloten om een camping te pakken buiten Victoria richting Butchart  Gardens daar we deze dan morgen zouden bezoeken. Wederom dus weer door de stad moeten rijden tijdens spitsuur maar de route werd goed en duidelijk aangegeven door onze Shirley(GPS). Zij loodste ons veilig en wel door de stad. Uiteindelijk belanden we op camping Oceanside net buiten Saanich waar nog ruimte over was om te overnachten. Na te hebben geparkeerd lekker nog even buiten gezeten en genieten van de avondzon. Wel binnen gegeten daar de wind toch te koud werd om buiten te blijven. Hierna nog koffie en een wijntje gedronken om niet al te laat in bed te duiken (slapen zullen we wel kunnen na zo’n hele dag buiten en op zee te hebben doorgebracht).               Op naar morgen
Aantal miles: 235 (= 378 km).

Dag 5: The Butchart Gardens/Duncan.  Vrijdag 24 mei.
na een wat onrustige nacht (regen en wat harde wind wat noopte om de dakraampjes op camper dicht te zetten) waren we toch wederom rond 06.30uur wakker. Temperatuur in camper wat afgenomen door met name invloed van vocht. Gauw aangekleed en ontbijt genomen. Immers we wilden zo vroeg mogelijk bij Butchart Gardens zijn om drukte enigszins te vermijden (ook al was het nog maar vrijdag). Maar eerst even wat drank inkopen te Sydney by the Sea (dus niet Sydney in Australië). Was maar een half uurtje rijden dus dat viel mee. Tevens ook gelijk glutenvrij brood kopen. In de supermarkt aangekomen (wederom groots en uitgebreid) maar gauw de zaken ingekocht om daarna naar de liquid-store te gaan (drank mag niet in supermarkt verkocht worden). Hier moesten we even wachten daar deze pas om 09.30 uur open ging. Na wat rond te hebben gekeken wat wijn en bier ingekocht en hup naar Butchart Gardens (moesten we iets terug). Deze tuinen zijn ontstaan door een Canadees echtpaar die een oude steengroeve hadden opgekocht en de vrouw zich wierp op tuinenaanleg (start in 1919 dus dit jaar bestaat het complex 100 jaar). In de loop der jaren zijn vele planten en perken aangelegd wat uiteindelijk heeft geleid tot een schitterende park met diverse specialiteiten (zoals The Rose Garden, Japanse Garden etc) alsmede ook vele soorten bloemen, struiken en planten (waaronder ook diverse Hollandse bloemen zoals irissen, tulpen, rozen etc). Het resultaat van dit alles mag er zonder meer zijn: schitterend aangelegd en zeer goed onderhouden. Ook hier heeft de commercie toegeslagen en waren er diverse eet- en drinkgelegenheden onderweg. Mede dankzij diverse niveaus- en plateaus was het soms stijgen en dan weer dalen. In 1 woord: schitterend (ook Joop vond het zeer mooi). Diverse foto’s uiteraard gemaakt indien we niet tegengewerkt werden door ook hier weer de vele Aziaten die er met een raket door heen vlogen en alleen maar selfies etc maakten. Wij hebben er in ieder geval meer dan 3,5 uur doorgebracht.
Hierna op weg naar Duncan wat nog een aardig afstandje was. Helemaal omdat “Shirley” ons eerst de geheel verkeerde kant opstuurden. Uiteindelijk zelf de goede weg gevonden en op weg naar Duncan.
Daar het al rond 17.00 uur was eer we in Duncan aankwamen besloten we om eerst maar een overnachtingsplaats te zoeken. We dachten er eentje net buiten de stad gevonden te hebben echter wat we op deze camping aantroffen was niet erg bevorderlijk voor onze gemoedsrust. Veel rotzooi op de camping overal en de “bewoners” toonden meer het niveau van daklozen etc. dan campinggasten. In ieder geval zijn we daar dus niet gebleven en via “Shirley” een nieuw campingadres gevonden. Deze lag weliswaar rond 15 km buiten Duncan maar wel mooi aan het water en zag er verzorgd uit. We keken over het water uit met goede voorzieningen------------à dus gauw camper neergezet en nog even genietend van de avondzon buiten gezeten. Daarna lekker binnen gegeten niet al te laat ons nestje ingekropen daar we die dag erop vol programma hadden (in Duncan totempalen bezien, in Chemanicus diverse muurschilderingen en daarna door naar Toffino/Ucluet). De oogjes vielen dan ook slecht dicht en slapen maar.
Aantal miles: 80 (= 129 km)

Dag 6: Duncan (totempalen)/ Chemainus (muurschilderingen)/ naar Toffino-Ucluet. 
Zaterdag  25 mei.
Na wederom een regenachtige nacht was het ’s-ochtends nog niet geheel droog maar wij zaten wel droog. Gauw gegeten en op weg naar Duncan. Gelukkig leidde “Shirley” ons gelijk naar centrum maar moesten we eerst een parkeerplaats voor onze “kleine” camper vinden. Viel op zich mee en langs de weg gestald niet na eerst bij een voetganger aldaar gevraagd te hebben of we hier mochten parkeren. Hij gaf ons gelijk de tip mbt route volgen van de totempalen: volg de gele voetjes op de grond die je langs alle totempalen zou leiden te starten bij het station nabij centrum. Het was nog wat druilerig wat wel jammer was voor de foto’s (wat sombere indruk) maar ja………….het zij zo.
Wij op weg en al gauw hadden we startpunt gevonden: hier de route gevolgd waar we onderweg diverse schitterende totempalen hebben gezien (Duncan ligt naast de Cowichan-vallei die aan de Cowichan-indianen toebehoren). Uiteindelijk rond 55 totempalen gezien van diverse grootte en omvang en allen beelden diverse dieren etc. uit. Ook de winkels aldaar (uiteraard----commercie) verkochten schitterende spullen maar de prijzen waren er ook naar. Tijdens deze tour hielden we het aardig droog en was het mogelijk om diverse foto’s te maken zonder dat er regendruppels op de lens zichtbaar waren. Laatste stukje echter moesten we vlot doorlopen daar het harder begon te regenen. Na eerst in de camper even koffie te hebben gedronken zijn we doorgegaan naar Chemanius die bekend staat om de vele (40 stuks) muurschilderingen op huizen en andere gebouwen. Het weer knapte onderweg iets op maar bleef druilerig. In Chemanius aangekomen hadden we al snel een parkeerplaats (plaatsje was ook niet zo groot trouwens) en zijn we op pad gegaan te starten bij museum aldaar. Ook hier was de route via de gele voetjes uitgestippeld ware het niet dat deze voetjes op sommige plekken al geheel verweerd waren. Het dorpje op zich zag er mooi uit met al die relatieve kleine huisjes. Je kon zien dat dit een kunstenaarsplaatsje was want de aldaar gevestigde winkeltjes waren niet standaard (veel therapeuten en diverse andere excentrieke beroepen). De muurschilderingen waren echter schitterend: de één nog mooier dan de ander. Soms moest je om iets verder dan je neus kijken opdat ook muurschilderingen op gebouwen zaten die achter een ander pand stonden. In ieder geval vonden wij beiden het zeer de moeite waard om dit alles te hebben gezien en thuis wederom te bezien aan de hand van diverse genomen foto’s. In de camper terug lekker hapje gegeten en daarna gereed gemaakt voor de tocht naar Toffino/Ucluet (tocht van meer dan 275 km waarbij de maximumsnelheid voor de camper maar 80km per uur bedraagt). Voordeel was wel dat het een “snelweg” was dus we konden goed doorrijden. En daarbij ……………het weer werd steeds beter.
Rond 16.30 uur reden we in de buurt van Toffino en zouden we gauw een camping willen pakken om toch nog even lekker van de avondzon te kunnen genieten. Waar we niet aan hadden gedacht was dat het weekend was dus de 1e 2 campings die we aandeden waren vol of te klein om camper te kunnen plaatsen. Op de 3e camping hadden we iets meer geluk zij het dat de plaats geheel zonder voorzieningen was: we besloten om deze toch te kiezen want we waren moe en het was al laat. De gewezen plaats lag midden in het bos en erg smal. In ieder geval moesten we een paar keer steken om uiteindelijk de camper op de plaats te krijgen-----------à maar we hadden plaats.
Na de camper te hebben gestald nog even buiten gezeten maar het werd al gauw wat frisser (geen zon door de vele bomen) en gingen naar binnen. Zaten we net binnen zien we in het echt een wasbeer rondstruinen net naast ons. Maar deze verdween ook weer gauw (niet alvorens wij een paar foto’s hadden genomen) verder het bos in. Maar dit hadden we dus ook weer mooi te pakken.
De camping lag aan het strand maar in de bossen. Na het eten besloten we dan ook even naar het strand te gaan. Op strand aangekomen merkten we dat dit vooral een camping voor surfers etc was en men ’s-avonds veelal op het strand vertoefden met diverse kampvuurtjes. Wel leuk om te zien.
We konden tevens nog volop genieten de in de zee dalende zon wat dus nog een paar mooie foto’s heeft opgeleverd. Hierna teruggekeerd naar de camper en na een potje yathzee ons bedje weer ingekropen.
Aantal miles: 130  (= 209 km.)

Dag 7: Whale of Bear-Watching tour te Toffino.     Zondag 26 mei.
Na een zeer goede nachtrust (tot zelfs 07.15 uur geslapen zelfs !!!!!) werden we wakker waarbij we merkten dat het ’s-nachts toch wel sterk afkoelt in de bossen. De ochtendzon was er al wel echter de zonnestralen drong niet tussen de bomen door. Na ons gewassen en geschoren te hebben (enigszins behelpend) lekker ontbeten en genietend van een lekker kopje thee. Helaas geen andere dieren meer te zien. Na zaken ingepakt te hebben vertrokken we op weg naar Toffino om te kijken welke mogelijkheden er waren voor een bear- en/of whalewatchingtour. Eerst nog even onderweg getankt (was kwart leeg) en dat was wel even schrikken:  er ging ruim 128 liter in (benzine geen diesel) waarbij de tank nog net niet geheel vol was. Maar dat mag dus de pret niet drukken.
In Toffino aangekomen eerst maar eens zoeken naar plaats om camper te stallen wat redelijk vlot lukte. Daarna dorpje ingelopen waarbij het nog redelijk stil was (immers zondagochtend voor 10.0 0 uur) maar gelijk tijd nemend om te kijken wat er allemaal mogelijk was. Bij een bureau aangeland die beide tochten organiseerden waarbij wij eerst maar de bear-watching tour wilden doen. We hadden geluk want we konden gelijk mee met de boot (middels een zodiac).
Alvorens in te stappen moesten we ons eerst hijsen in soort olie-overalls die vooral tegen de kou ons zou beschermen (ter info: het zonnetje scheen al volop en het was zeer rustig en kalm water). Na de pakken te hebben aangeschoten liepen we naar de boot alwaar een ander koppel met kinderen (2 stuks) wachten. Totaal in boot 6 gasten en de kapitein. Boot in de vorm van een snelle zodiac (dus open) welke zeer wendbaar was. Wij beiden mochten voorin zitten en al gauw voeren we weg richting ………..tja waarheen eigenlijk. Er waren diverse eilanden etc waarbij het voor een leek niet te peilen was welke route we moesten varen.
Wat op ons beiden een verpletterende indruk maakte was de grootsheid van alles alsmede ook de schitterende natuur. Hier zaten wij dus middenin de natuur zoals je deze alleen maar kende van de mooie natuurfilms etc over Canada. Nou………..nu maakten we het echt mee en dit was zeer imponeren en wonderschoon. Daarbij hadden we wel het geluk dat de zon scheen en lekker rustig water was. Na een half uurtje varen (met hoge snelheid) werd plotseling door de kapitein (volgens ons iemand van indiaanse afkomst) het gas terug genomen en voeren we heel langzaam richting een oever. De kapitein had namelijk een zwarte beer gezien en al gauw bleek dit waar te zijn. Sterker nog…….. het was een vrouwtjesbeer met 2 kleintjes die aan de oever liepen. Schitterend om te zien en al gauw klikten onze camera’s om dit plaatje vast te leggen. Maar goed ook wat de kleintjes werden door moeders naar een veilige plaats (in bos) geloodst waarna zij op zoek naar eten ging (mosseltjes etc alsmede ook beestjes op boomschors etc). Vrouwtjesbeer nam hier duidelijk de tijd voor en we konden dan ook volop genieten van deze mooie zwarte beer. De kapitein liet de boot drijvend op het water richting de kust gaan om maar zo dicht mogelijk de beer te kunnen benaderen. Echter op bepaalde afstand liet hij de zodiac terug de zee opvaren om daarna de motor weer uit te zetten. Dit om de beer niet te storen. Het was een schitterend gezicht om deze grote beer te zien eten in alle rust. Helaas hebben we de kleintjes niet meer terug gezien. Hierna voeren we verder om wellicht nog andere beren te zien. Na enige tijd zagen we op afstand een mannetjesbeer rondkuieren op de oever. Helaas konden we er niet dichterbij komen. De kapitein vertelt ons dat deze beer tussen de 500 en 600 pond woog en dus een volwassen mannetjesbeer was. Met fototoestel getracht de beer dichterbij te halen echter afstand was te groot om deze volledig scherp en volledig op de foto te verkrijgen. Hierna voeren we weer verder waarbij we onderweg nog kanovaarders tegenkwamen onder begeleiding. De leider hiervan gaf nog door dat er elders nog een beer was gezien maar dat was te ver weg. Alvorens weer richting de haven te gaan voeren we eerst langs een rots waar mogelijk seals lagen. Echter………..helaas hadden we pech; niets te zien. Dus dan maar weer verder. Toch zagen we onderweg nog een heel ander mooi dier zitten op een paal: een zeearend (witte kop met blauwe ogen) die op vis jaagt. Zijn scherpe ogen kwamen hierbij uitstekend van nut. De vogel zat heel rustig op de paal loerend op een lekker maaltje. We hoopten dat hij zo gaan jagen echter dit was niet het geval.
Hierna terug naar de haven onderwijl nog steeds genietend van de prachtige natuur (water + bergen) en het wijds en groots uitzicht. Wat is dit dan toch een schitterend land qua natuur.
In de haven aangekomen werden we verrast door een rivierotter die ons als het ware ons uitdaagde. Hij lag immers heerlijk in de zon te genieten op de kade en was zeer zeker niet bang. Op moment dat we te dichtbij kwamen vond hij het welletjes en dook het water weer in om even verderop alsnog zijn kopje boven water te tonen zeggend:  kijk mij eens lekker zwemmen en jullie kunnen mij lekker niet pakken !!!!!!!!!!!!!
Al met al was de tour schitterend en waren we na 2,5 uur weer terug. Na de pakken te hebben uitgetrokken hebben we een lekker glas pepermuntthee gedronken die men klaar had staan. Dit uiteraard gedronken op de kade in het zonnetje genietend van het uitzicht. Gelijk besloten om de dag erop te gaan voor nog een whale-watchingtour om dit ook nog mee te maken.
Na de camper te hebben opgezocht vertrokken we richting Ucluet om een camping te vinden. We wilden hier op tijd zijn om even lekker te genieten van het mooie weer en om lekker uit te rusten. Rond 15.00 uur waren we op een mooie camping en hadden een goede plaats uitgekozen: lekker in de zon maar ook een mooi uitzicht over de haven. Nadat we alles hadden neergezet zijn we heerlijk in de zon gaan zitten onder het genot van een wijntje voor Joop en een biertje voor Isabelle. Dit hadden we beiden wel zeer zeker verdient. Ondertussen getracht netwerk op beide telefoons te verkrijgen wat niet lukte. Navraag bij receptie bleek dat het netwerk alleen maar werkte rondom receptieruimte en verder niet. Dus als we wat wilden verzenden moesten we iedere keer naar dit kantoortje lopen. Maar ja het zij dan maar zo.
Na een uurtje werden we bezocht door een 2-tal hert-achtigen die vanuit het bos de camping opliepen op zoek naar eten (groene blaadjes aan de bomen). Deze dieren waren niet schuw en bleven een hele tijd rond scharrelen bij ons in de buurt. Schitterend om te zien. Uiteindelijk verdwenen ze plotseling doordat een hond begon te blaffen.
Maar ook dit hebben we dus meegemaakt. Hierna nog geruime tijd lekker buiten gezeten en gegeten genietend van de zon. Uiteindelijk (nadat de zon onder was) gauw naar binnen gegaan om verslag etc van afgelopen 2 dagen af te maken.
Zo dit was dan onze 1e volle week in Canada. In deze week al veel dingen gezien en meegemaakt. We zijn benieuwd wat we allemaal nog tegenkomen maar dat het een mooie trip zal zijn (in Canada) is nu al vastgesteld.
Aantal miles: 32 (= 51 km).

Zie verder reisverslag deel 2 .