3e week camper: van Hunter Valley naar Sydney (28-10 t/m 03-11-2014)

... na een zeer verdiende en diepe nachtrust (kan ook niet anders gezien de ingenomen hoeveelheid alcohol van die dag ervoor) waren we toch weer rond 06.00 uur wakker (gefloten door de vogels) en pakten we fris en fruitig gauw de camper in om op weg te gaan naar de Blue Mountains ons volgend doel. Of we het in 1 dag zouden halen qua afstand maar vooral tijd was nog de vraag maar goed gemoed gingen we op weg.met weemoed afscheid genomen van de wijngaarden dat wel maar life go's on. Na een korte zoektocht uiteindelijk toch de juiste weg te pakken en wel die van Singleton naaar Richmond over de Putty Road. Na een kort vlak stuk gingen we al gauw flink stijgen om daarna over een rit van minstens 50 km alleen maar bochtwerk te nemen. Dachten we dat ze alleen maar in Oostenrijk/Zwitserland die bekende haarspeldbochten en sterke afdalingen maar dus ook stijgingen kenden..... nou die illusie was al gauw voorbij. Al mijn niet geringe stuurmanskunst heb ik uit de kast moeten halen waarbij Isabelle soms mij terecht moest wijzen dat we niet op een race-circuit waren. Maar eerlijk is eerlijk: mijn motorgevoel kwam weer helemaal boven. Er waren soms haarspeldbochten bij waar we niet harder dan met een snelheid van 15 km konden nemen. En stijgingen meegemaakt waarbin de automaat van de camper toch wel even zeer flink moest terugschakelen om de "hobbel" te kunnen nemen. Na het ergste te hebben gehad hebben we maar een ruime koffie- en ontbijttijd genomen. En eigenlijk zijn we geen enkele tegenligger of andere auto tegengekomen. Wel veel borden langs de weg waarbij vooral de motorrijders werden op geattendeerd om vooral hun snelheid aan te passen en waakzaam te blijven wat ik mij zeer goed kon voorstellen. Maar wat een schitterende weg voor de motorrijders; die konden zich heerlijk uitleven.
Na de koffie weer gauw op weg over deze toch wel lange maar mooie weg. Eind van de ochtend kwamen we aan in Richmond alwaar we toen richting Lithgow gingen. Dit bleek een schitterende route te zijn over het dak van een gebergte (begin Blue Mountains) met vele mooie uitzichten maar vooral ook waar vele zeer grote maar ook mooie huizen stonden (allen uiteraard gebouwd bovenop de top). Dat hier geld zat was duidelijk zichtbaar maar mooi om te zien. Deze weg was genoemd: Bells line of road. In Lithgow moesten we nog wat huishoudelijke boodschappen doen om daarna via de Great Western Highway naar Katoomba te rijden. Onderweg verschillende look-outs bewonderd (Ruthry lookout/kurrajong Geights/Mt Banks/Mt Victoria) waar we vele foto's van hebben genomen (wordt een zware klus thuis om eea uit te zoeken maar dat zien we dan wel weer toch? 14 dagen vakantie hiervoor te nemen moet toch mogelijk zijn?). Door het schitterende plaatsje Blackheath gereden om daarna de Evans-lookoutte bewonderen. Rond 15.15.30 uur belandt in Katoomba wat dus een enorme meevaller was. Gauw de camping opgezocht om daarna nog heerlijk 2 uurtjes in de zon te hebben gezeten (wel verdiend na zo'n dag toch?). Maar al gauw stak de wind op en moesten we voor het eerst van de vakantie in de camper eten want buiten werd je weggeblazen van de wind maar ook de kou was zeer aanwezig. Lekker gegeten in de camper en na bekende kopje koffie en wijntje lekker gauw onder de wol al was het alleen maar voor de warmte. Die nacht daalde de temperatuur enorm en was zelfs voor mij fris geweest. Maar de ochtendgloren was weer volop zon en wat nog fijner was: de wind was weg. Heerlijk buiten in de zon aan ons campingtafeltje en op de campingstoelen ontbeten volop in de zon (temperatuur rond 20 graden). Na het ontbijt ons gereed gemaakt voor de wandel-en klimtocht door de Blue Mountains (gedeelte dan want het is een enorm groot park met vele bezienswaardigheden en volledig beschermd). Onze camping uitlopend konden we gelijk met de skycable naar het hoogste punt toe. Het was toen rond 09.00 uur en we zaten in deze skycable maar met 6 personen (later zou dit anders worden merkten we). Maar we konden alles goed zien en genieten van de vele mooie vergezichten/rotswanden. Ook konden we nu een verklaring geven waarom dit gebied de Blue Mountains werd genoemd: liggend in de zon lag er een blauwe waas/gloed over het gebied heen wat een schitterend uitzicht vormde. Magnifiek. Foto's wederom ten overvloede gemaakt. Ook diverse beklimmingen gedaan maar vooral veel gewandeld. Daarnaast ook gebruik gemaakt van een kort treinreisje waarbij het hellingspercentage van dit traject boven de 50 graden lag dus niet misselijk. Oorspronkelijke spoortraject was indertijd gebouwd ten behoeve van de exploitatie van de vele kolenmijnen alhier en ter ere hiervan is dit treintraject in stand gehouden wat overigens nu een attractie-object is geworden (tesamen met de aanwezige skycable en cableway welke laatste beide zaken zijn gebouwd door firma Doppelmayer uit Oostenrijk die de bekende skiliften veelal heeft gebouwd). Gezien mijn interesse voor treinen was dit onderdeel natuurlijk magnifiek om te beleven en helemaal omdat het zo steil omhoog/omlaag ging. Isabelle vond het wat minder maar ze liet zich niet kisten!!!!!! Nadeel was wel (rond 13.00 uur) dat het ietwat drukker was. Het leek wel of men een 10-tal bussen met Aziaten had losgelaten die allemaal vooraan moesten staan. Soms tot aan ergenis toe. Wij besloten dan ook maar gauw weer een beklimming te maken want daar zag je ze bijna niet meer. Heerlijk wat een rust. Rond 16.00 uur besloten we om terug te gaan naar de camping om nog effe van de zon te genieten. Echter niet voordat we nog enkele (?) souveniers hadden ingekocht. Bepakt en bezakt gauw naar de camping terug waar we heerlijk in de zon en onder het genot van een welverdiende pilsje/wijn de beentjes omhoog op de tafel konden leggen. Want eerlijk is eerlijk: zo'n dag gaat niet in je kouwe kleren zitten. Zal vanavond wel een kort avondje worden om op tijd naar bed te gaan.
Doordat de zon rond 18.00 uur al weg was en de wind iets kwam opzetten zijn we gauw onze camper ingedoken om aldaar lekker binnen te eten en rest van de avond eveneens in de camper te genieten. Morgen zien we wel weer. Dat het kouder werd dan die nacht daarvoor was al duidelijk maar dat het zo koud worden wisten we niet. We zijn echt diep onder de wol gekropen om het enigszins wat warm te krijgen.
Die dag erop weer heerlijk uitgeslapen voor ons vakantiegevoel (rond 8.00 uur eruit) en scheen warempel de zon weer. Dus gauw tafeltje +stoeltjes buitengezet en lekker buiten ontbeten in de zon. De zeer koude nacht was al gauw vergeten. We hadden besloten om nog niet naar Sydney te gaan maar om nog een paar dagen aan de kust te zitten. Immers we hadden genoeg tijd over. Doel was nu naar de Gold Coast zoals de kust tussen Newcatlle en Sydney wordt genoemd. Na de zaken te hebben ingepakt reden we rond 09.00 uur van de camping af. Nu op weg richting Glenwood over de Great Western Highway via diverse mooie plaatsjes als Leura/Wentworth/Woodford/Springwood. Daar we wederom over het "dak" van de Blue Mountains reden hadden we vele mooie look-outs en zijn er diverse foto's genomen. Ondere andere koffie gedronken bij Lennox Bridge waar de oudste gebouwde brug van Australie (1833) lag. Doorgetrokken naar Penrith alwaar we de A-1 (snelweg) namen richting New Castle duz langs de Golden Coast. We schampten alvast een gedeelte van de stad Sydney waar we ruim 3 kwartier overdeden dus kun je nagaan wat voor een grote stad dit is. Ons Amsterdam is hier dus niets bij!!! Maar wel bewondering voor de Aussies in welke omstandigheden en met welke problemen ze te maken hebben gehad bij de aanleg van deze snelweg. Letterlijk liep deze 6-baans autoweg dwars tussen de rotswanden door. Grandioos om dit zo te beleven. Bij Gosford afgeslagen om dan richting de kust te gaan via The Entrance een plaatsje waardoor je moest rijden om op een landtong te komen waarop Toukley lag onze eerste keuze qua campingbestemming. Echter daar aangekomen viel de camping vies tegen (strand wel mooi) en zijn we teruggereden naar The Entrance alwaar we een mooiere maar vooral ook kleinere camping vonden met aande ene kant een groot meer en aan de ander kant de zee. Wat wil je nog meer want het was ook nog eens heerlijk zonnig weer. Rond 14.00 uur onze camper geparkeerd op de juiste plaats en daarna het dorpje even bezocht. Laat het nou net voedertijd voor de pelikanen zijn: een attractie die daar nu al jaren in ere wordt gehouden dus dit pakten we mooi even mee. Zijn tcoh wel grote vogels die pelikanen maar wat een mooi gezicht als deze vogels aanstalten maken om te gaan landen. Na dit schouwspel nog wat rondgehangen in het dorp om daarna terug gegaan naar de camperom aldaar te genieten van een glaasje wijn in de zon. Leven is nog zo verkeerd niet toch? Contacten met enkele Aussues waren gauw gelegd en het was knap gezellig. Tot 's-avonds laat buiten gezeten en zelfs nog potje yahtzee gedaan. Nacht was lekker warm tov de vorige nacht. Lekker uitgeslapen en na ontbijt maar door naar het strand om even bij te kleuren. Strand op zich was geheel verlaten op een pelikaan na. We hebben echter tot 3x toe onze ligplaats naar achteren moeten verleggen ivm het opkomende water. Water was wel erg koud maar golven volop. Rond 16.00 uur opgestapt en gauw gedoucht. Tja en dan komt het resultaat van een dagje wind/zon/strand en water al gauw op een pijnlijke manier tot uiting. Ondanks dat we al aardig verkleurd waren werden er nu tch nog diverse plekken verbrand aangetroffen wat nou niet het lekkerste gevoel gaf. Maar zoals het spreekwoord zegt: wie mooi wilt zijn moet pijn leiden. Ook de avond werd niet erg lang;: rond 21.00 uur waren onze luikjes al dichtgevallen. Na een warme nacht (in alle opzichten) en uitgeslapen te hebben wilden we buiten eten maar de zon scheen al volop. Deze was nu nog niet zo gewenst. We braken op en reden rond 09.00 uur van de camping af om af te zakken richting Mainly waar we de laatste 2 nachten zouden doorbrengen alvorens de camper in te leveren. Van de Aussies hadden we vernomen dat je vanaf Manly met een ferry kon overvaren naar Sydney en laat je nou net op de kade uitkomen waar wij zondag 02-11 moesten zij voor de onze whale watch cruise. Dat kwam dus heel mooi uit. Eerst weer terug naar Gosfold om daarna via Hornsby (via A-1) door te rijden naar uiteindelijk Brookvale (o.a. via de A-1 en de Pittwater-road). Doorrijden tot uiteindelijk Manly om daar een camping te zoeken. Dwars door het plaatsje gereden en langs de kustweg wat een gezellige indruk gaf. Maar geen camping te vinden. Dus maar iets teruggereden tot in Narrabeen waar we 1 camping vonden. En laten ze daar nou net nog 1 plaatsje over hebben dus beslissing was gauw gevallen: ja dus. Wel een beschut plaatsje graag want de temperatuur was al opgelopen tot rond 36 graden. Na de toegewezen plaats te hebben gevonden gauw zaken uitgestald. Plotseling begon de wind fors toe te nemen en werd de lucht al donkerder. We wilden de tickets kopen voor de bus en ferry maar moesten hiervoor naar de shopping-centre in het dorp wat zo'n 250 meter verderop was. Onderweg naar dit centre ervaarden we wat de Aussies bedoelen met een "shower". De lucht betrok helemaal en de wind kwam enorm opzetten en binnen een halve minuut gooit het enorm. Wat een natuurgeweld. Dit hadden we nog niet meegemaakt en gelukkig konden we schuilen bij een benzinepomp. Evengoed was het na 10 minuten weer geheel opgeklaard en scheen de zon weer. Gauw de tickets gehaald en nog even de shopping-centre doorgelopen alvorens terg te gaan naar de camper om daar uit de zon te eten en lekker buiten te zitten dachten we. Maar al gauw kwam de wind weer fors opzetten en zaten we nog wel buiten maar wel achter de camper beschut uit de wind. Nog bezoek gehad van een Nothern Brown Bandicoot (diertje dat lijkt op een soort rat maar lang niet zo smerig) die duidelijk op zoek was naar restafval om dit tot zich te nemen. Ook enkele dikke mestkevers wisten ons buiten te vinden. Dus maar gauw naar binnen; gauw de spullen ingepakt en slapen in de camper. Toch wel een veilig gevoel!! De nacht werd wederom een koude nacht en we blij waren met slapen in de camper en niet in een tent. Maar de ochtend daarop was deze kou al gauw vergeten en scheen de zon weer. Eerst even zorgen voor de bevestiging van onze whale-watching vanmiddag dus gebeld mede om te vragen of het welmdoor ging ivm de harde wind. Maar wederom hadden ze een telefoonnummer opgegeven wat ons niet verder bracht. Dus gauw naar de receptie waar ze ons vriendelijk met het probleem hielpen. Blijkt dat de boottocht een half uur eerder begon dus moesten we nog opschieten ook ddat de reistijd met bus en ferry minimaal 1, 5 uur zou duren. Na 1 bakje koffie op pad en voor het eerst na jaren weer in een bus gezeten. Het was niet slecht maar we weten nu weer waarom we toch de auto prefereren: sneller en comfortabeler. Maar goed uiteindelijk belandt bij de haven alwaar we net op tijd waren voor de ferry. Dit was wel wat comfortabeler en gezien het mooie weer zaten we op het bovendek. Na een half uur varen kwamen we aan in de haven van Sydney waar zowel het Operahouse alswel de Harbour Bridge schitterend kon worden gefotografeerd wat ook volop geschiedde. Na ons te hebben ingechekt voor de tocht hebben we nog even over de kade gewandeld waar volop bedrijvigheid gaande was. Rond 13.30 uur vertrokken met de boot voor whale-watchingtour. Wederom langs de attractiepunten van Sydney (Opera-house en Harbour Bridge) en waren het nu geen Chinezen die ons plezier bederfden maar nu de Koreanen/Bahreinen en anderen. Met camera's bij zich die niet goedkoop waren. Men drong zich overal op en voor wat de nodige irritatie opriep. Maar op volle zee waren deze lui in geen velden of wegen meer te bekennen (gelukkig maar). Gezien de harde wind die er stond was de zee zeker niet kalm en maakten we vele hoogten en dalen mee van het schip (veredelde catamaran). Gedurende de gehele tocht (rond 2 uur) hebben we diverse dieren gezien (meeuwen/albatros etc) maar geen enkele walvis of dolfijn. Ook de andere boten (2 die ieder een andere weg hadden gekozen) konden niets melden. Wel de bekende Bondi-beach gezien maar........ geen walvissen. Uiteindelijk maar weer terruggevaren naar de haven en waren we zeker teleur gesteld maar het zij zo (de grote trek had al plaatsgevonden; we zaten in de "nadagen"). We meerden weer aan naast een enorm grote cruise-schip die daar lag. Wat een schepen zijn dat zeg! Hierna nog wat over de kade gelopen om daarna met de ferry terug te keren naar Manly. Ondertussen was de zon ook vertrokken en wind toegenomen. In Manly nog even over het winkelcentrum gelopen maar gezien en het tijdstip (rond 18.00 uur) en dat de zon bijna geheel achter de wolken zat was het erg stil. Dus maar gauw met de bus terug naar de camping en daar aangekomen gauw wat te eten gehaald en lekker in de warme camper gegeten. Hierna nog een potje yathzee gedaan om daarna lekker onder de wol te kruipen. Het werd niet zo'n koude nacht als daarvoor maar een deken was welkom. Die dag erop op tijd uit want vandaag moest de camper worden ingeleverd en zouden we voor 3 nachten in een hotel midden in Sydney doorbrengen. Gelukkig hadden we in de camper een gps welke ons feilloos door Sydney leidde naar eerst ons hotel (spullen uitgepakt) en daarna naar het afleveradres voor de camper (beidenpunten lagen maar 10 km van elkaar af en was binnen een half uur geregeld). En eerlijk is eerlijk: wat is dan een "roadmiep" in welke taal dan ook een uitkomst. Anders had ik niet zo relaxed door Sydney gereden dat kan ik je wel vertellen. Na de camper te hebben afgeleverd blijkt dus dat we in de afgelopen 3 weken toch maar even 4500 km hebben afgereden. Niet verkeerd he en toch zoveel mooie en leuke dingen te hebben gezien. En vergeet niet......... we zijn aardig bijgekleurd.
Na aflevering van de camper (zonder ook maar een deukje of krasje) moest ik weer terug naar het hotel. Dit gedaan met de trein en wat is dit goed geregeld in Sydney: hier kan Nederland nog heel wat van leren. Sporen liepen voor groot gedeelte onder de grond en alles was zeer goed en duidelijk aangegeven (zelfs voor een Hollander als mij). Binnen 15 minuten was ik weer terug bij ons hotel midden in de stad. Geweldig gewoon. Die middag hebben we alvast gebruikt om Chinatown in Sydney te bezoeken en hebben we een lekkere afzakkertje genomen in een Ierse pub aan de Gouldburn street waar het zeer gezellig en lekker warm was. (Temperatuur rond 23 graden maar zonder zon en koude wind). Voor het eten maar gauw iets van take-away meegenomen om dit op de kamer (overigens zeer ruime kamer met alles erop en eraan; wel op de 14e verdieping dus relatief goed uitzicht over de stad hadden we wel) gezellig op te eten. Oh ja ons hotel heet: Travelodge hotel. Zeer zeker aan te bevelen gezien ligging in de stad. Morgen hebben we de haventour met bezichtiging van Opera-house/Harbourbridge en nog meer. Maar dat is morgen.....